مقدمه

بافندگي حلقوي روشي از تهيه‎ي پارچه است. كه در اين روش، با خميده كردن طولي از نخ به شكل حلقه، و عبور حلقه‎ها از داخل يكديگر با شيوه‎هاي مختلف، پارچه  توليد مي‎شود. هنر بافتني دستي و اتصال و درگيري نخ‎ها با يكديگر از هنرهاي بسيار قديمي است كه به قرن‎ها قبل از ميلاد مسيح باز مي‎گردد. آثار به دست آمده در مصر كه متعلق به قرن پنجم قبل از ميلاد مي‎باشد، پيشرفته بودن اين هنر دستي را، در آن زمان، نشان مي‎دهد.

اولين دستگاه بافندگي حلقوي پودي را در سال  1589، شخصي به نام ويليام‎لي[1] در انگلستان اختراع كرد. سرعت اين دستگاه ده برابر بيش‎تر از سرعت توليد بافت با روش بافتني دستي بود.  اختراع اين دستگاه باعث پيشرفت و تكامل بافندگي حلقوي شد. ساخت اولين دستگاه بافندگي حلقوي تاري نيز در سال 1775 انجام گرفت.

صنعت بافندگي حلقوي به دو قسمت مجزاي بافندگي حلقوي تاري و بافندگي حلقوي پودي تقسيم شده است. سازندگان ماشين‎آلات نيز هر يك، فناوري خاص خود را دارند و غالباً خصوصيات بافت‎ها و موارد مصرف توليدات آن‎ها نيز با هم متفاوت است.

در بخش بافندگي حلقوي پودي، در اين كتاب، سعي شده است هنرجويان عزيز با اصول اوليه‎ي بافندگي حلقوي پودي آشنا شوند. لذا در مورد هر يك،‌ توضيحات مختصري به شرح زير داده شده است.

 در فصل اول: تعاريف بافندگي حلقوي پودي و تاري، تفاوت و مصارف هر يك، تعاريف اصطلاحات متداول، انواع سوزن، انواع حلقه و چگونگي تشكيل هر يك توسط سوزن‎ زبانه‎دار در ماشين‎هاي حلقوي ارائه شده است.

و فصل دوم به معرفي انواع ماشين‎هاي بافندگي حلقوي پودي و توضيح مختصري راجع به هر يك، عوامل اصلي بافت، عمليات بافندگي، بافت‎هاي پايه و محاسبه‎ي توليد و وزن اختصاص يافته است.