چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گري همدلی در رابطه بین هوش عاطفی و هوش اخلاقی با کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه شیراز که در سال تحصیلی93-92 مشغول به تحصیل بودند در مقطع کارشناسی صورت پذیرفت. این پژوهش شامل 298 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهاي پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان، پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1998 ) فرم کوتاه شده هوش عاطفی (پترایدز و فارنهام، 2001 )، مقیاس اصلی همدلی (جولیف و فارنینگتون، 2006) و پرسشنامه هوش اخلاقی (لنیک و کیل، 2005) را تکمیل نمودند. پایایی ابزارهاي پژوهش به وسیله ي ضریب آلفاي کرونباخ و روایی آنها به کمک همبستگی درونی تعیین شد. . نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمون ها بود. نتایج نشان داد، بخشش از ابعاد هوش اخلاقی با تمام ابعاد کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی داری دارد. علاوه بر این، نتایج تحلیل مسیر نشان داد که همدلی در ارتباط بین بخشش، درک عواطف خود و دیگران و کیفیت زندگی نقش واسطه ای ایفا می‌کند.

کلید واژه ها: هوش عاطفی، هوش اخلاقی، همدلی، کیفیت زندگی