این پاورپوینت در مورد تزئینات مربوط به معماری در 40 اسلاید کامل با افکت مناسب و شامل: تزئینات مربوط به معماری،تزیینات،معماری،تزئين و نقش ،اجزای تزيين،کاشیکاری، و...ومنابع می باشد

تزئين و نقش :

ميل به نمايش زيبايی و شکوه در انسان سبب شده، که از همان ابتدا هر مصنوع دست خود را مزيّن و زيبا بسازد. تزيين در معماری اسلامی ساختمان را همچون پوششی در بر می گيرد. عناصر تزيين بيشتر شامل خوشنويسی، نقوش هندسی و گياهی، نور و آب بود. ولی تکثير و تلفيق آنها جلو ه های غنی و درخشانی از فرم های مختلف را به نمايش می گذاشت. در اين معماری از آنجايی که هنر و عناصر تزيينی در خدمت اعتقادات بود و اين عقايد بر کل زندگی و کاربری های مختلف معماری جاری بود، بنابراين در نوعی خاص از بنا به کار نمی رفت. بلکه برای تمامی انواع بناها و اشيا، در تمامی سرزمينها به کار گرفته می شد.

۵-۱ اصول کلی تزيينات :

تزيينات در معماری ايرانی از چندين اصل بنيادی پيروی می کرده است، نخستين آن، اصل بی زمانی و بی مکانی نقوش است. بدان معنا که نقوش به کار رفته در تزيينات هنری متعلق به دوره يا زمان خاص و يا فقط به کار رفته در مکان يا هنر خاصی نمی باشد. همان نقشی که در اصفهان دورهٔ صفوی به کار رفته در خراسان دورهٔ سلجوقی، هم در معماری و هم در ساير هنرها به کار رفته است. اصل ديگر اينکه در تزيين، چه روی اشيا و چه روی بنا هر نقشی، جزئی از يک الگوی کلی بود. که هم اجزای نقش، خود کامل بودند وهم، در کنار هم قرارگيریِ اين اجزا، خود نقشی کامل را ايجاد می کرد. ويژگی ديگر نقوش قابليت گسترش آنها تا بی نهايت و يا کاهش آنها می باشد.

۵-۲- عناصر تزئين:

نقش عناصر تزيين در معماری ايرانی يک نقش محوری و يکی از عوامل عمده وحدت انواع مختلف هنرها می باشد.

۵-۲-۱- خوشنويسی: از زمان اختراع خط، نوشتن روی بناها و مصنوعات به منظور تزيين، بيان اعتقادات و يا به يادگار گذاشتن حوادث و وقايع برای آيندگان، مرسوم بوده است. خوشنويسی نيز چون ساير تزيينات اسلامی پيوندی نزديک با هندسه، تناسبات و روابط رياضيات داشته و تناسب حروف و ميزان خم وچم آنها دارای نظمی خاص بوده است. کتيبه های خطاطی شده از عناصر شاخص تزيينی در اکثر بناهای دوران اسلامی بوده است.

۵-۲-۲- نقوش هندسی: هنرمند ان اسلامي طرح هاي هند سي را به د رجه اي ازکمال و پيچيد گي رساندند که تا آن زمان د ست نيافتني بود.اين طرح ها د ر قالب ترکيب د لنشيني از تکرار، تقارن و پيوسته بودن عناصر بيان مي شوند نقوش هندسی در هنر ايرانی تنها مايه لذّت چشم يا ذهن نبوده، بلکه مفهومی بسيار عميق تر داشته است. غربيان تحريم شمايل کشی و ترسيم اندام انسان، حيوانات و يا ساخت مجسمه هايی از آنها را باعث رواج نقوش هندسی و گياهی در هنرهای اسلامی می دانند. در صورتی که حتی اگر اين تحريم هم صورت نمی پذيرفت، هنرمندان به دليل همخوانی با مبانی نظری اسلام از نقوش هندسی بهره می بردند. در اسلام علم هندسه در هنر به کار گرفته شد، و در غياب اندازه ها و ابزار امروزی از دايره به عنوان پايه ای برای تکثير نقوش و جلوه های گوناگون تودرتوی آن که نمادی از ايجاد کثرت (مخلوقات ) خداوند (از واحد)خداوند متعال در عالم می باشد، استفاده شد.