مقدمه
ساخت مجتمع بهداشتي تشخيصي درماني پزشكان واقع در بلوار حجاب قاسم آباد برعهده شركت پيمانكاري بهسازان شرق بوده كه اين شركت گريد 3 ابنيه و گريد 2 تأسيسات را دارا مي باشد.
ارجاع كار به كار فرمايي شركت سرمايه گذاري توس گستر از طريق مناقصه و بر اساس فهرست بها در زميني به متراژ سه هزار و پانصد متر مربع و با زيربنايي معادل دوازده هزار متر مربع به شركت بهسازان شرق واگذار شده است. كه اين شركت پيمانكاري به مدير عاملي آقاي مهندس شريف خاني اداره مي شود.
هدف از اجراي اين پيمان (ساخت مجتمع پزشكان) ايجاد يك مجتمع مجهز بهداشتي درماني در بلوار حجاب قاسم آباد مشهد بوده كه مي تواند براي اهالي منطقه بسيار مفيد واقع شود.
شروع اين پيمان در تاريخ 18 ارديبهشت 1384 آغاز شده و تا پايان آذرماه 1386 پايان مي پذيرد.
تعداد پرسنل كارگاهي و دفتري پيمانكار شامل چهار مهندس و يك تكنسين فني، يك كارپرداز، يك مأمور خريد، سركارگر، انباردار 30 معمار و بطور معمول 25 كارگر مي باشد.
تعداد مهندسين ناظر براي اجراي صحيح پروژه 2 نفر مي باشد كه در كارگاه مقيم مي باشند كه اين طرح با مشاورت شركت وراز انجام مي پذيرد.
مهندس مشاور يا واحد تهيه كننده برآورد با توجه به شرايط و نياز هر كار و همچنين روش انتخاب شده براي اجراي آن اقتصادي ترين روش براي تجهيز كارگاه را تعيين و بر مبناي آن هزينه هاي مربوط را طبق رديف هاي پيش بيني شده در فهرست تجهيز و برچيدن كارگاه برحسب قيمتهاي محل اجراي عملياتي و با منظور نمودن هزينه هاي بالا سري به صورت مقطوع برآورد نموده و در برابر رديف هاي مورد نظر درج مي كند و چنانچه مشخصات ويژه اي براي تجهيز و برچيدن كارگاه لازم باشد آن را در اسناد مناقصه و پيمان درج مي كند. و براي ساختمانهايي كه احداث مي شوند ارزش مصالح بازيافتي از هزينه احداث كسر شده و حاصل به عنوان برآورد آنها منظور مي شود.
قدرت و توان اجرايي پيمانكار مناسب بوده و ماشين آلاتي از قبيل تاور، وانت، كانكس و ... را در اختيار دارد.
فصل اول :
ميلگردهاي استفاده شده در ساختمان بتني پزشكان از نوع AIII بوده و در قطرهايي از قبيل Q28 و Q26 و Q24 در بعضي موارد از Q30 استفاده شده است و براي مش حرارتي سقف از ميلگرد Q10 استفاده مي شود.
بتن ها بسته به موقعيت استفاده شده داراي عيارهاي مختلف از جمله 250، 300، 350 و 400 كيلوگرم در هر متر مكعب بوده بطوري كه بتن استفاده شده در سقف داراي عيار 400 كيلوگرم در متر مكعب مي باشد روان كننده ها بيشترين مصرف را در مواد مضاف به بتن دارا مي باشند كه موجب مي شود بتن كارپذيرتر شده و نسبت آب به سيال نيز تغيير نكند.
با توجه به حجم زياد ستونهاي بتني نيروي لزله توسط اين ستونها و نوع اتصالات آنها به تير مستهلك مي شود و بطور كلي نيروي زلزله جذب ستونها شده و تقليل مي يابد.
بيمارستهانها و ساختمانهاي پزشكي درماني از درجه اهميت بالايي برخوردار هستند چون در آن واحد بيش از 300 نفر در آنها هستند و انتظار مي رود اين ساختمانها بعد از زلزله قابليت بهره برداري خود را بتوانند حفظ كنند.
تيپ هاي تير و ستون هاي بكار رفته متنوع مي باشند بطوري كه براي ستونها از كوچكترين مقطع كه cm40 ´40 بوده تا بزرگترين مقطع cm 80´80 استفاده ش ده است و براي تيرها داريم :
Cm 25´50 – cm 45´50 – cm 40´50...................... cm 102´70
در ستونها حداقل تعداد ميلگردهاي طولي در چند وجهي ها به تعداد گوشه ها و در ستونهاي با مقطع دايره 6 ميلگرد مي باشد.
تمامي آرماتورها بايد بصورت سرد خم شوند مگر اينكه مهندس مسئول به شكل ديگر اجازه دهد و آرماتوري كه قسمتي از آن در بتن قرار گرفته است نبايد در كارگاه خم شوند به جز آنچه در نقشه هاي طرح مشخص شده است يا بوسيله مهندس مسئول اجازه داده شود گاهي بر اساس شرايط اجرايي ممكن است خم كردن ميلگردها لازم شود خم كردن چنين ميلگردهايي در كارگاه نبايد بدون اجازه مهندس مسئول انجام گيرد همچنين مهندس مسئول بايد تعيين كند كه آيا ميلگردي بصورت سرد خم شوند يا اينكه آنها را حرارت داد در ضمن خم ها بايد به شكل تدريجي باشد. در صورت حرارت دادن حرارت بايد به گونه اي باشد كه به بتن آسيبي نرسد.
در زمان بتن ريزي بايد دقت شود كه آرماتور فلزي از كل روغن يا ساير پوشش هاي غير فلزي كه چسبندگي آرماتور و بتن را كاهش مي دهد پاك شده باشد و در ضمن براي بستن آرماتورها نبايد متقاطع را به يكديگر جوش داد مگر اينكه مهندس مسئول اجازه دهد چون جوش دادن ميلگردهاي متقاطع مي تواند بوسيله ايجاد اثر بريدگي (notch effect) از لحاظ متالو»ي يك ميلگرد را در نقطه جوش شده به شدت تضعيف كند.
بايد در نظر داشت كه حداقل فاصله آزاد بين ميلگردهاي موازي در يك رديف نبايد از هيچيك از دو مقدار db (قطر اسمي ميلگرد) و 2.5 سانتي متر كمتر باشد. در موردي كه آرماتورهاي موازي در دو يا چند رديف قرار مي گيرند ميلگردهاي رديف بالايي بايد مستقيماً روي ميلگردهاي رديف پائيني واقع شود و فاصله ازاد بين رديف ها بايد حداقل برابر 2.5 سانتي متر باشد. در اعضاي فشاري مسلح شده به آرماتور مارپيچ يا تنگ، فاصله آزاد بين ميلگردهاي طولي نبايد از هيچيك از دو مقدار dp 1.5 ´3.8 سانتي متر كمتر باشد، اين محدوديت ها اساساً به اين دليل اعمال مي شود كه به بتن اجازه داده شود كه به آساني به داخل فضاهاي بين ميلگردها و بين ميلگردها و قالب نفوذ كرده و از كرمو شدن بتن جلوگيري نمايد. و مطمئن شدن از اين موضوع كه آرماتورها روي يك خط متمركز نشده اند كه اين مورد مي تواند ترك خوردگي برشي يا ترك خوردگي ناشي از افت را سبب شود.
در مورد ميلگردهاي گروه شده بايد به اين نكته توجه داشت كه ميلگردها بايد در داخل فاموتها يا تنگها محصور شوند و در تيرها نبايد ميلگردهاي بزرگتر از Q36 را با يكديگر گروه نمود.