سبکهای معماری:
ورود اسلام به ایران ،فتح شهرها و اداره آنها به دست حاکمان مسلمان، جهان بینی و ذهنیت جدید نسبت به فرد و اجتماع را در شهرها متبلور میکند.
این تصور که انسانها برابرند و برتری حقیقی، نزد خداوند به تقواست، مناسبات جدیدی را میان گروههای اجتماعی جاری میسازد.
حیات دیوارقلعه های حکومتی حافظ طبقات برگزیده بود و نماد جدایی آنها از عامه مردم، پایان میگیرد.
مهمترین حادثه شهری در سده های نخستین ظهور اسلام در ایران را تغییر مفهوم شهر از "محیط محصور طبقاتت برگزیده و در جوار آن مقر مردم عامی" به " مکانی برایزیست برادران برابر که عزت آنها نه ذاتی که اکتسابیی است" و عدالت تجلی یافته در سازمان فضایی آنها باید جستجو کرد.
در این دوره یکی از شاخص های سازمان فضایی ، مجموعه های نیمه مستقل عمومی جدید است: مسجد جامع ،بازار، میدان، و محله هایی که حاوی برتری نسبت به یکدیگر نیستند.....